Afkicken
12 Mei 2019 | Frankrijk, Bangor
Het contrast is mega: Zo voel je je enorm autonoom met alles compact bij je op je rug in je wegloopkast (zie onze foto’s) en nu dazen wat vervreemd rond door ons heerlijke warme huisje met alle luxe: fantastische bedden, van alles voorziene keuken, super wasmachine, douche, enz, enz. Wat het afkicken helpt zijn de vele klusjes die zich hier meteen aandienen: Het gras stond tot onze heupen, - het hylarische tuinman-verhaal van Matty spookte door ons hoofd- de vaatwasser doet niets, luiken moeten nodig weer geschilderd... Onze tocht zit erop! Dit toch wel maffe plan heeft erg goed gewerkt! We hebben enorm genoten en ook veel geleerd...voor de volgende tocht, jazeker! Het was leuk om te schrijven en we keken telkens uit naar jullie reacties. We moeten ook afkicken van het hele dagen lopen: en doen dat gek genoeg door heel veel, -gewoon hele dagen!-, te slapen. Héér-lijk. We gaan dit zeker vaker doen en voorlopig staat Portugal boven aan de lijst.
-
13 Mei 2019 - 07:26
Titia Schreuder:
Hoi Ineke en Onno, geweldig , gefeliciteerd en de beloning is toch ook thuiskomen in jullie prachtige huis. En nu moet een van jullie met de zeis aan de gang begrijp ik. -
13 Mei 2019 - 19:30
Liesbeth:
Wat heerlijk om zo weer in een luxueus huis te komen met alle klusjes er bij!
heb met jullie meegeleeft op je tocht en ik weet zeker dat jullie voeten erg blij zijn om te rusten en te baden in het zoute water.
Hier nog steeds regen regen heel weinig zon. het lijkt wel op Nederland.
geniet van jullie vakantie en we zien elkaar in Juli!
liefs<
liesbeth
-
14 Mei 2019 - 12:15
Matty:
Welkom thuis. Al staat dat gras heuphoog, het is wel lekker je EIGEN gras! Het ziet er prachtig uit.
En ja, wij zuigen de vaatwasser ook regelmatig uit . . . Toch het behoud van je spullen!
Fijne tijd daaro en groeten van hiero.
Nabeschouwing en voorbereiding op de volgende tocht:
Op zondag 26 mei om 16:00 is er in Focus een voorpremière van de docu CAMINO, met na afloop een Q&A met maker (en hoofdpersoon) Martin de Vries!
“Alles in me zei me dat ik het moest doen.” Martin de Vries besluit om zonder noemenswaardige voorbereiding de beroemde pelgrimstocht naar Santiago de Compostella te gaan lopen: een tocht van 1600 kilometer in bijna zeventig dagen.
Tijdens het lopen filmt hij zichzelf, zijn voeten, zijn schaduw, het pad, de velden en de bossen en probeert te achterhalen waarom hij dit avontuur is aangegaan. Medewandelaars en overnachtingsplekken komen slechts sporadisch in beeld.
Als hij al lopende de camera op zichzelf richt, mijmert De Vries betrekkelijk nuchter over ongemakken en euforische momenten, over het prachtige ochtendlicht en het geluid van de vogels, over twijfels en groeiend vertrouwen. Hij leert ‘in het moment’ te zijn en onderzoekt gaandeweg steeds openhartiger zijn beweegredenen en zijn demonen. Een onopgesmukt verslag in het verslavende ritme van de tocht dat die ervaring voelbaar maakt. Een zelfportret in twee miljoen stappen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
