Te stil?
25 April 2019 | Frankrijk, Rennes
Vanuit Le Havre maakten we een oversteek met de trein naar Avranches om alle oorlogsrestanten te vermijden. Macron heeft niet gesproken, de Notre Dame smeult na en wij blunderen op een superleuke camping ‘Power Salad’. Een Engelse heeft een tuin vol kruiden, groenten en fruit aangelegd met overal kleine plekken om in of juist uit de zon je tentje op te zetten. Zij verkoopt zakjes met haar bloemen en kruiden, die heerlijk door de sla zijn. We blijven er 3 dagen hangen.
Op weg naar Mont St Michel ontmoeten we Fransen die speciaal de vloed afwachten om met hun kano’s op deze hier spectaculaire golf te surfen: het is vannacht springvloed. We zijn het gaan bekijken vanaf een rots die de baai overziet. Er waren tientallen andere kijkers. Op de aangegeven tijd zien we de zee snel over de drooggevallen platen binnenstromen en vele kano’s laten zich op de golf naar binnen stuwen.
Ineke ging ooit met ouders en zus in een bruine eend naar Bretagne: reden door golvend landschap en bij elke kleine boerderij waren er crêpes met cider uit eigen eigen boomgaard in groene flessen. Dàt is onze insteek. We lopen nu de GR 39 van Mont St Michel naar Redon, de streek is prachtig en stil. Dorpjes zijn zeer authentiek en schilderachtig, maar waar ìs iedereen? Als we geluk hebben blijkt er nog een café te zijn met tv, annex postagentschap, annex brooduitgifte met beperkte keuze en waar iedere klant ook stamgast is. Andere winkels zijn er niet. Soms vinden we aan de buitenrand van zo’n dorpje monsterlijke nieuwbouwhuizen met leeuwen op de hekken, bewakingscamera’s en geasfalteerde tuinen. De romantische herinnering is wel 60 jaar oud! We komen al met al wel in de fourageerproblemen: geen restaurantjes en geen winkeltjes, gesloten campings en ook onze stekkertjes worden nu hongerig. We voelen ons wel paria’s: we eten in een bushokje in onbruik (lees Kahn), klimmen clandestien over hekken van gesloten campings, nemen winterpenen mee van een stapel bij een boer, zetten ons tentje op in een achtertuintje en achter schrikdraad bij een vriendelijke maar angstige boer. Ook lopen we grotere afstanden dan goed voor onze voeten is. We houden van stilte maar toch niet zonder water brood en een biertje...
De komende week zit vol regen en we pakken een paar dagen rust in de jeugdherberg van Rennes de eeuwenoude hoofdstad van Bretagne.
-
26 April 2019 - 07:35
Norbert:
Hoi Onno en Ineke,
Weer een prachtig reisverhaal, dat niet alleen verhaalt van zon en zee en bloemen in de salade, maar soms ook de eenzaamheid en ongemakken uitstraalt. Ontzettend leuk dat je af en toe wat deelt van jullie wandeldagen, bijzondere belevenissen of ontberingen. Het is een hele toer om ongebaande wegen te gaan. Maar, het weer wordt alleen maar ‘mooier’. Hier zijn we wel blij dat we eindelijk een beetje regen hebben gehad, want na de stortvloeden vlak na jullie vertrek bleef het hier wekenlang zonnig en gortdroog en zag ik de net opgekomen sprietjes alweer verdrogen. Zorgelijk. Mooi hoe jullie het voorjaar en de zomer tegemoet lopen met de neus naar het zuiden. Het concert met Theehuiskoor liep erg goed, mede ook dankzij Martin, de invaltenor, haalden we het beste eruit. Helaas waren de andere koren zo mogelijk nog valser dan de vorige keer, dus Saskia gaat op zoek naar een ander podium voor ons. Ach, de lol is voor een groot deel ook in het musiceren. Net zoals nu de weg zelf belangrijker is dan de aankomst. Geniet dan ook van je pelgrimage, wij werken ondertussen vrolijk door ;-) Blik op de horizon, maar zeker ook op al het leuks in de bermen. Foto’s van kruiden en plantjes altijd welkom! Hartelijke groet, Norbert
-
26 April 2019 - 14:35
Liesbeth:
Hi Ineke en Onno,
leuk verslag wel bijzonder om in het voorseizoen te lopen en dan nog in de regen. fantastisch dat jullie het vol houden . valt niet mee om op harde wegen te lopen.
Hier in Pawcatuck hebben we veel storm en regen met wat mooie voorjaars dagen er tussen door.
Alhoewel alles zo verandert is in 60 jaar de cider moet nog het zelfde zijn. Het was wel erg heet toen wij er waren en de cider was erg lekker in de hitte!
Ben benieuwt naar jullie volgende avontuur.
liesbeth -
28 April 2019 - 12:28
Hanny:
Bikkels!,
Lekker in mijn luie stoel , heb ik footprints maar eens geopend: Surprise, net zoals voor Titia!
Wat een prachtig reisverslag, zeer de moeite waard!. Meegenieten met jullie voettocht, zonder de ongemakken....
Hoop gauw weer een volgende Footprints in mijn mailbox te vinden.
Goed vervolg van jullie reis! En Á bientôt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
